Vele belevenissen, vele indrukken, veel verdieping

... En dat in zo'n korte tijd. We rijden van hot naar her, zien van alles en zijn nu inmiddels beland bij het gastgezin. Ik zal u proberen een korte beschrijving te geven van de belevenissen tot nu toe. Aan het begin is alles spannend en het is altijd afvragen waar we terecht komen. Maandagochtend rond een uur of 10 was dat op een seminarie in een lange zaal met lange tafels waar we, na 14 uur busreis met muziek, dans, gebed, zang en slapen, met z'no honderd jongeren aankwamen, om te ontbijten. De sfeer zat er al goed in! Na het ontbijt hebben we ons geïnstalleerd in een studentenhuis, behalve een gedeelte van de leiding. Die verbleven in het seminarie. We kregen een rondleiding door Nysa, de plaats waar we verbleven, en hebben onder andere een Poolse dans geleerd, de Kathedraal bezocht en ijsje gegeten.

De volgende dag was het op tijd klaar staan en vertrekken naar Wadowice, de geboorteplaats van papa Wojtyła, beter bekend als Paus Johannes Paulus II. Allereerst hebben we bij de doopvont, waar hij gedoopt was, onze doopbelofte hernieuwd, onder leiding van Mgr. Woorts. Daarna hadden we even een moment om de kerk te bekijken en rond te lopen. Buiten waren jongeren van andere landen aan het dansen. We hebben gezellig met ze mee gedaan en een feestje van gemaakt. Vervolgens zijn we in het voormalig apartementcomplex waar Wojtyła heeft gewoond, en wat omgebouwd is tot museum, gegaan om te zien hoe hij heeft geleefd. We hebben o.a. de inrichting van zijn huis gezien, kleren die hij aan had en alle aantekeningen van hem. Tot slot hebben Joyce, Luana en ik kremufka, het lievelingstompoesgebak van de Paus gegeten. Erg lekker!
Na dit alles in Wadowice kwam het zware gedeelte van de dag... Auschwitz. Ik vond het van tevoren best spannend. Aangekomen in het plaatsje Ocwięcim, was ik ook constant om me heen aan het kijken of ik het kamp al kon zien, want ik kon me niet voorstellen dat een stad rustig naast eenbmassamoordfabriek woont. We kwamen eerst langs Auschwitz I, dat net buiten de stad ligt. Vervolgens reden we een stuk langs een spoor en ineens was daar voor ons het grote kamp, Auschwitz II. Eerste indruk was een kale vlakte met een paar barakken die nog overeind stonden. We zijn met z'n allen het terrein op gelopen en hebben eerst onder leiding van Mgr. Woorts gebeden voor alle slachtoffers en dat dit niet opnieuw mag gebeuren. Daarna zijn we in deelgroepjes over het terrein gaan lopen. We liepen langs de wagon, waar de mensen mee vervoert zijn, langs het spoor naar achteren waar de ruïnes van de gaskamers stonden. Het was echt moeilijk te bevatten hoe die mensen zich gevoeld moeten hebben. En tegelijkertijd aan de andere kant hoe je het kunt bedenken om zo'n verfijnde logistiek te maken om mensen om te brengen. Ik vond het zelf zo moeilijk te bevatten dat het moeilijk bij mij binnen kwam en het mij minder raakt dan ik had verwacht. Na Auschwitz II zouden we nog naar Auschwitz I gaan, maar omdat er iets fout was gegaan met de reservering en het super druk was, konden we het helaas niet bekijken. Daar is namelijk alles in takt, en volgens mij zou mij dat een heel reëel en confronterend beeld geven van wat er was gebeurd toendertijd. Na deze lange dag zijn we weer naar huis gegaan.

Woensdag konden we alweer inpakken, omdat we na het mariabedevaartsoort Częstechowa, naar de gastgezin gingen. Het was een lange reis en dat kwam mede doordat we een uur werden opgehouden door de politie. Daardoor hadden we heel weinig tijd om in het bedevaartsoort te verblijven. Toen we daar aankwamen zijn we eerst naar de genadekapel gelopen om de zwarte Madonna te zien. Het was er heel druk en we moesten in een lange rij staan. De zwarte Madonna was mooi om te zien. Vervolgens zijn we met z'n allen op een rustige plek een rozenhoedje gaan bidden. Daarna hadden we nog maar een uurtje de tijd om rond te lopen en te lunchen. Daarna zijn we verder gereisd. Onze bus (we zijn met twee bussen) stopten in Ujazd waar een groepje mensen ons opwachtten met een spandoek: Welkom bij Nazareth! Daar mocht onze deelgroep en nog een deelgroep uitstappen. We werden toegezongen en werden verdeeld over de gastgezinnen. Terry, Pieter en ik, mochten met Sabina, onze gastouder, en Martin, haar zoon, mee gaan. We kwamen terecht in een mooi huis, waar een kamer voor ons drieën was klaargemaakt met wat drinken en snoepjes. We kregen en rondleiding en mochten vervolgens beginnen aan het diner. We merkten al gauw dat het gastgezin echt super aardig en gastvrij is! Erg fijn ontvangst! 's Avonds kwamen de twee deelgroepen nog bij elkaar om de eucharistie te vieren (zoals elke dag). na de eucharistieviering zijn Terry, Pieter en ik met Martin mee gegaan. Hij heeft samen met zijn broer een studio, waar ze drummen en gitaar spelen. Pieter heeft wat gespeeld en daarna Martin. Later kwam de broer van Martin, Lukas, hij speelde op de gitaar en samen klonk dat echt gaaf. We hebben zelfs samen een liedje van de Red Hot Chilipepers gespeeld en gezongen. Was echt leuk. Daarna thuis nog lekker wat gekletst en naar bed.

Tot zover voor nu. Het verslag van donderdag houd ik jullie tegoed, want ik ga lekker slapen.

Iedereen thuis en van de parochie krijgen de groetjes van onze deelgroep! Dobranoc! (Goede nacht!)